2.Klaus? cz.1

Obudziły mnie promienie słońca. Wstałam i zobaczyłam mojego kruka siedzącego przy oknie.
-Mi Amore!-zawołałam ją.
Od razu do mnie podleciała ,musnęłam palcami jej pióra. Po chwili podeszłam do okna i ją wypuściłam. Lily już nie było. Ranny ptaszek siedzi na dole. Zaśmiałam się. Poszłam do łazienki . Wzięłam szybki prysznic. Mniej więcej zajęło mi to 15 minut. Ubrałam się i pomalowałam. Schowałam różdżkę do skóry. Przejrzałam się w lustrze.
-Super ,zapomniałam sztucznych rzęs i soczewek! -powiedziałam i poleciałam do łazienki.
Założyłam sztuczne rzęsy i wzięłam swoje czerwone soczewki,  i zeszłam na dół. Dzisiaj sobota ,a ja mam ochotę na spacer. Wszyscy siedzieli na dole.
-Carolain! -zawołała mnie Margaret
-Co Margaret? -zapytałam.
-Masz twoja praca na Transmutację.- powiedziała.
-Dziękuję. Kiedyś się odwdzięczę. -powiedziałam zabierając pracę domową.
Szybko weszłam na górę i odłożyłam ją na łóżko i zeszłam na dół. Zobaczyłam Syriusza ,siedzącego naprzeciwko Jamesa i Remusa. Peter siedział koło Lily. Cała piątka! Podeszłam od tyłu do Syriusza i zakryłam mu oczy.
-Zgaduj kim jestem!- powiedziałam radośnie.
-Niech pomyślę.. To ty James? -zapytał z uśmiechem.
-Nie ,zgaduj dalej!- powiedziałam śmiejąc się.
-Może to jakaś ,słodka ,piękna i mądra dziewczyna? Niech zgadnę najwspanialsza na świecie moja dziewczyna. Czyli Carolain! -powiedział.
-Zgadłeś!- powiedziałam.
Obeszłam fotel i usiadłam Syriuszowi na kolanach. On od razu mnie pocałował. Odwzajemniłam jego pocałunek.
-Czy ktoś mi powie ,co mnie ominęło? -zapytała Lily.
-A nasza Łapa chodzi z Buntowniczką. -zaśmiał się James.
-Za tą "Buntowniczkę" to dostaniesz zaraz.- powiedziałam śmiejąc się.
Nagle wleciał mój kruk i zaczął latać jak opętany po pokoju.
-Mi Amore! -krzyknęłam i wyciągnęłam rękę.
Mój ptak od razu zasiadł na niej. I wystawił nóżkę. Zdziwiłam się. Jest sobota i ktoś do mnie piszę?
-Zobacz co to. -powiedział Syriusz .
Wzruszyłam ramionami i wzięłam karteczkę. Otworzyłam ją.
"Już nie żyjesz! Pamiętasz mnie? Tego chłopaka z Paryża? Jak mnie wtedy potraktowałaś? Teraz zapłacisz za swoje. Suka... Wiem kim jesteś. K." 
Zdziwiłam się. Jaki K.? To ten którego pobiłam jak mnie zaczepił?
-Co to za liścik? -zapytał James.
-Przeczytaj.- powiedział Remus.
-"Już nie żyjesz! Pamiętasz mnie? Tego chłopaka z Paryża? Jak mnie wtedy potraktowałaś? Teraz zapłacisz za swoje. Suka... Wiem kim jesteś. K." -przeczytałam bez cienia przerażenia.
-Co to za chłopak? -zapytała Lily .
Usiadłam obok niej i dotknęłam jej ramienia.
-Pamiętasz jak ci opowiadałam ,co robiłam sobie te tatuaże? Co wtedy spotkałam takiego bruneta? -zapytałam.
-Tak ,pamiętam. Nie mów mi ,że to on.- powiedziała patrząc na mnie.
-Tak to na pewno on. Ale skąd on wie kim ja jestem. -powiedziałam.- Cholera!
Krzyknęłam i walnęłam się w głowę.
-Co jest? -zapytał zaniepokojony Syriusz i usiadł koło mnie. Przytulił mnie do siebie.
-Ten K. zrobił to celowo. Jaka ja byłam głupia. -powiedziałam.
-Nie rozumiem. O co chodzi? -zapytał Remus.
-Ten idiota był wampirem!- powiedziała.- On udawał ,że go coś boli jak go walnęłam. On chciał wiedzieć kim jestem. On tu niedługo będzie.
-Idę z tobą!- powiedział mój chłopak.
Dotknęłam jego policzka.
-Lepiej nie. On jest wampirem! -powiedziałam.
-Nie wybaczyłbym sobie , gdyby coś ci się stało. -powiedział i musnął ustami mój policzek.
-Ja też idę.- powiedziała Lily.
I po kolei każdy powiedział ,że chce iść ze mną. Co ja miałam zrobić?
-Ty w takim stroju chcesz iść? -zapytała mnie Lilka.
-Tak. -powiedziała wstając.
Kruczka znowu dała mi wiadomość
"Bądź zaraz w lesie K."
-Idziemy teraz!- powiedziała ruszając w kierunku drzwi.
Wszyscy poszli za mną.
-Peter, ty zostań lepiej. Jesteś za młody na to. -powiedziała patrząc w oczy przyjaciela.
-Nie! Ja też idę. -powiedział patrząc się na mnie.
-Zostaniesz tutaj!- warknęłam.
-Dobra ,dobra.- powiedział zrezygnowany i poszedł do pokoju.
Podeszłam do Syriusza i złapałam go za rękę. Uśmiechnął się.
-Lili, proszę uważaj na siebie -powiedziałam patrząc na przyjaciółkę.
-Obiecuję- powiedziała.
-Ej jak by co to ja ją uratuję.- powiedział James.
-Ty się lepiej schowaj ,bohaterze. -rudowłosa się zaśmiała.
-Remusie, pamiętaj uważaj . Dzisiaj jest pełnia.- powiedziałam.
-Pamiętam. - powiedział.
-Syriusz ,kocham cię. -powiedziałam ,gdy znaleźliśmy się w lesie.
-Ja ciebie też. -odpowiedział i mnie pocałował.
Odwzajemniłam pocałunek. Ten pocałunek stał się namiętniejszy. Że ,aż poczułam takie gorąco w brzuchu. Czy to możliwe ,ze poczułam jak tysiące motylków lata mi w brzuchu? Nagle ktoś przerwał tą chwilę.
-Witaj Carolain. -powiedział znajomy głos.
Oderwałam się od Syriusz a i stanęłam przed nim.
Spojrzałam na mężczyznę.

Był brunetem. Miał lekki zarost. Był wysoki i miał niebieskie oczy. Wydawał się znajomy. I słychać było ten jego brytyjski akcent.
-Klaus? -zapytałam.
~~~~~~~
To jest część pierwsza :3
Tak teraz trochę informejszon ;p
Najpierw to zacznę od tego ,że w odpowiadaniu zjawią się postaci z TVD (Pamiętniki wampirów).
No i chciałam wam powiedzieć, że to jest takie inne opowiadanie o Huncwotach i wgl :3. Mam nadzieje że będzie wam się podobać :). A tu gif z Katheriną ,który mnie rozwalił :P